Karin Bruers bedroefd dat bouw van haar stikstofvrije hotel stilligt

Door Nationale Horecagids
8 min
De Tilburgse cabaretière Karin Bruers heeft de droom om haar eigen hotel te openen zonder stikstofuitstoot. Ze kon beginnen met het bouwen, om die droom werkelijkheid te laten worden. Echter ligt de bouw al een tijdje stil. De buren proberen er een stokje voor te steken. Horeca-iconen Jan en Monique Meurs spanden een rechtszaak aan tegen de komst van het hotel. Bruers zegt aan Omroep Brabant dat zij er alles aan doen om haar tegen te houden. Die zijn zich van geen kwaad bewust: “Wij vinden het prima dat er iemand naast ons komt, maar dan moet die zich wel aan de regels houden.” Dat meldt Omroep Brabant.

Tussen de bomen en bossen in Oisterwijk staat de bouwput van Bruers. Er staan grote houten panelen, afgedekt met plastic. De bouw staat al enige tijd stil. Tot de wanhoop van Bruers. Zij is er enorm door geraakt. De normaal vrolijke en strijdbare cabaretière wil verder met de bouw. Haar rekeningen moeten ook betaald worden. “Maar zolang er bezwaren zijn, komt mijn lening niet vrij”, zegt Bruers.

Oneerlijk

Bruers vindt dat de overheid haar aan een lijntje houdt. Volgens haar mag een boer vijf kilometer verderop wel een tal hebben met 8.000 runderen. Maar op het moment dat zij drie vrachtwagens op het terrein laat staan krijgt zij een boete van 50.000 euro.

Terug naar de samenleving

Toen Bruers het monumentale Duvelhok in het centrum van Tilburg verkocht, hield ze daar een aardig bedrag aan over. Samen met haar dochters had zij het plan om dit terug te geven aan de samenleving. Zo ontstonden de plannen om een duurzaam hotel te bouwen met een veganistisch restaurant. “Tweedehands stenen, houten skelet, zonnepanelen, warmtepomp, geen dierenleed. Kortom, de ideale wereld.”

Niet alleen Bruers zelf keek uit naar de komst van het hotel, ook de gemeente was erg enthousiast over de plannen van de voormalig cabaretière. Dat geldt niet voor iedereen. De buren, Jan en Monique Meurs, hebben naast het hotel van Bruers een brasserie, Ome Jan.

Monique Meurs vertelt dat de bouw van een hotel niet binnen het bestemmingsplan van de locatie valt. Daarom besloten zij en haar man om een rechtszaak aan te spannen tegen de gemeente. Meurs stelt dat zij geen zaak tegen Bruers wilde aanspannen, ‘want Karin is op zich een heel goed mens’.

Omdat de stikstofvergunning niet op orde bleek te zijn, moest de bouw van het hotel op last van de rechter gestaakt worden. Dat duurt inmiddels al een paar maanden.

Stikstofvrij

Toen bedacht Bruers een truc. Zij zou het eerste hotel en restaurant neerzetten dat volledig stikstofvrij is gebouwd. Dat betekent met de schop gaten graven, met elektrische apparaten werken en in elektrische busjes rijden. Omdat de nieuwe vergunning nog niet is verleend, kon ze echter nog niet beginnen met de bouw.

Tot het misging tijdens de levering van het houten skelet. Gezien dit technisch geen bouw is, mocht het van de gemeente. Zodoende kwam er drie keer een vrachtwagen op het terrein. Dat werd gefilmd door Meurs die het vervolgens naar de provincie stuurde. Bruers kreeg een dwangsom opgelegd van 50.000 euro.

Meurs noemt de plannen van Bruers ‘nobel’, maar vindt het niet realistisch dat ze verwacht dat haar gasten een kilometer verderop gaan parkeren. Daarnaast vindt Meurs dat zij mogen reageren, omdat Bruers aan het bouwen is zonder vergunning.

Die heeft op haar beurt weinig goeds te zeggen over haar buren. Over Jan Meurs zegt ze dat hij liever heeft dat zij beide ten onder gaan in plaats van dat het met beide partijen goed gaat.

Bruers wil graag met beide om de tafel gaan zitten om het uit te praten. Ook Monique is het daar mee eens. Die nodigt Bruers dan ook uit voor een kopje koffie in plaats van dat zij zo lelijk tegen elkaar doen.